چراپای بیماران دیابتی زخم میشود؟

یکی از عوارض دیرس بیماری دیابت نوروپاتی یاگرفتاری اعصاب است.شیوع این عارضه دربیماران دیابتی بین 12تا50 درصد ذکرشده. شدت نوروپاتی باسن،طول مدت ابتلا به دیابت وچگونگی کنترل قندخون ارتباط دارد.

نوروپاتی به چندین شکل در بیماران دیده میشود،شایع ترین نوع آن به صورت گرفتاری حس درپا میباشد که ممکن است به صورت درد؛سوزن سوزن شدن ویامورمور شدن درپاها بروز نماید ویا به صورت ازبین رفتن حس دردوحرارت وحس درک موقعیت پا(عمق شعوری)تظاهرکند.

درک ارتعاشات کاهش یافته به طوریکه آستانه ی درک ارتعاشات دیاپازون دراندام تحتانی افزایش یافته واحتمال ایجاد زخم بدون درد درپا رازیاد میکند.

ازطرفی به علت گرفتاری اعصاب خودکار(سمپاتیک وپاراسمپاتیک) تعریق پا کاهش یافته وباگرفتاری اعصاب حرکتی ناحیه   عضلات پا ناتوان وضعیف میشوند.

مجموعه ی عوامل فوق همراه با آترواسکلروز عروق کاهش خون رسانی پا عمده ترین علل مساعد کننده پای دیابتی برای بروز زخم میباشد.

عدم کنترل دیابت، دفاع بدن دربرابر میکروب ها وترمیم زخم رامختل میکند.

چه افرادی در معرض خطر زخم پا هستند؟

به طور کلی افرادی که یک یاچند فاکتور ازگرفتاری های زیر در آنان وجود دارد درمعرض خطر ابتلا به زخم پا میباشند:

• ازبین رفتن حس پا
• نارسایی عروق پا
• تغییرفرم پا به علت فشار نامناسب به پا
• گرفتاری سیستم اعصاب خودکار به علت کاهش تعریق وخشکی پوست
• محدودیت حرکات مفصلی
• چاقی
• تاری دید(گرفتاری شبکیه به علت دیابت)
• کنترل نامناسب قند خون،فشارخون وچربی خون
• عدم رعایت بهداشت پا
• مصرف سیگار

آنچه باید بیمار دیابتی انجام ندهد:

• سیگار نکشد
• از کیسه آب گرم برای گرم کردن پاها استفاده نکند
• هیچوقت پابرهنه راه نرود.
• در صورت سردی پاها جوراب بپوشد وآنها را در معرض حرارت مستقیم قرار ندهد.
• برروی سطوح داغ مانند شن های ساحل یا سیمان کنار استخر شنا راه نرود.
• مواد شیمیایی را برای برطرف کردن میخچه و پینه به کار نبرد واز محلول های ضدعفونی قوی استفاده نکند.
• از نوارهای چسبنده روی پااستفاده نکند.
• از کش یابند جوراب استفاده نکند.
• پاها را به مدت طولانی در آب قرار ندهد.
• بدون جوراب کفش نپوشد.
• صندل هایی که بین انگشتان حلقه دارند نپوشد.
• میخچه پینه را برش ندهد.
• پاها را روی هم نیندازد.

آنچه باید بیمار دیابتی انجام دهد:

1.روزانه پاهای خود را ازنظر وجود تاول ،بریدگی،خراشیدگی یاضایعات بین انگشتان بررسی نماید.

2.پاهای خود را هرروز بشوید وخصوصابین انگشتان رابه دقت خشک کند.

3.درصورت خشکی پاها،پس ازشستشو وخشک کردن از کرم یا روغن نرم کننده استفاده کند.

4.جورابهای مناسب کتانی یا نخی بپوشد وروزانه آنها را تعویض کند.از پوشیدن جوراب های رفو شده یا پاره خودداری کند.

5.هنگام خرید کفش دقت کند که کاملا اندازه باشد.جنس کفش باید چرمی باشد.کفش های ویژه ی قدم زدن ودویدن راپس از بررسی پزشک بپوشد.

6.قبل از پوشیدن کفش ،داخل وکناره های آن را از نظر وجود مواردی چون جسم خارجی وسنگ ریزه بررسی کند.

7.هر 4 تا 6 ساعت کفش ها را برای استراحت از پا در آورد.

8.ناخن ها را به صورت عرضی کوتاه کند وهیچگاه آنها را از ته نگیرد.

9.در صورت یه ضایعه ی جدید،قرمزی،تورم،درد پا یاهرگونه زخم یا تاول فورا پزشک خود را آگا سازد.

10.کنترل دیابت را به خوبی برقرار نماید.

11.هر چه میتواند در مورد دیابت و آثار آن بیاموزد.